B L O G

Tata Danamihardja

"Rek ka mana, blog?" tangtu bae beda jeung "Naon ari blog teh?" Kade ulah reuwas. Kalimat nu kadua mah lain nyarekan atawa nyarita kasar, tapi hiji istilah nu keur jadi 'trend' di internet. Dina kalimat nu kahiji mah kecap 'blog' teh pondokna tina kecap (punten) goblog, ari nu kadua mah beda deui. Ari geus, naon atuh blog teh? Tangtu pertanyaan model kieu teh mindeng kadenge mun pareng urang teu pati nitenan kana kamekaran nu karandapan di dunya internet.

Upama sawatara taun ka tukang rame ngeunaan website pribadi, ayeuna mah geus beda deui. Baheula mah boga website pribadi teh jadi kareueus gede, ayeuna mah asa kurang 'gaya' mun teu ngabogaan 'blog'. Mibanda blog estuning leuwih gampang tibatan mibanda website. Nu matak, blog jadi leuwih gancang populer, ku sabab pikeun ngabogaan blog mah teu kudu make jeung diajar nyieun website sagala rupa. Komo deui diajar HTML mah. Istuning tinggal prung!

Sacara prinsip, blog teh teu kurang teu leuwih ti 'diary' atawa buku harian. Kecap blog-na sorangan asalna tina kecap 'weblog' anu lila-lila disingget jadi 'blog' wungkul. Saha bae oge bisa mibanda blog pribadi kalawan teu kudu mayar sapeser oge, ari lain biaya pulsa mah. Fungsina keur nulis sarupaning kereteg nu aya dina hate. Sarua pan, jeung buku harian?

Mun hayang ngabogaan blog, tinggal neangan (search) make 'mesin pencari' (search engine) saperti Google, Yahoo, jrrd. Tinggal ngetik kecap 'free blog', pasti murudul ngaran-ngaran situs nu nyadiakeun fasilitas blog gratis di internet. Beda jeung situs pribadi (personal website), blog mah teu kudu mikiran soal desain, tampilan jsb. Sagalana geus disadiakeun mangrupa 'template' atawa pola. Urang mah tinggal daptar, jeung
-kadituna- nulis kalawan mayeng pikeun ngeusian blog nu geus jadi milik urang tea. Sawatara 'blog provider' gratis diantarana Blogger (www.blogger.com), Blogdrive (www.blogdrive.com), Blogstream (www.blogstream.com), Blogsome
(www.blogsome.com), Multiply (www.multiply.com) jrrd.

Cara ngeusianana oge rupa-rupa, jeung kabehanana oge teu hese. Mun nga-update website kudu dijieun heula dina komputer (local host), kakara bisa di upload sanggeus jadi file HTML, ieu mah tinggal log in kana alamat blog urang tea, terus ngetik. Bisa oge ku cara 'copy & paste' (naskah geus disiapkeun ti heula, upamana make Notepad). Nu paling gampang mah urang ngirim tulisan make email/serelek (serat elektronik). Ngan hanjakal teu kabeh provider blog nyadiakeun fasilitas jang ngirim tulisan make email. Nu paling galib mah biasana nya kudu log in heula, kakara bisa nulis. Malah aya oge ‘plug-in’ produk Blogger jang MS Word sangkan bisa nulis di dinya, terus bisa langsung dikirim kana blog gratisan anu dikokolakeun ku Blogger (tungtung ngaran blog-na biasana blogspot.com).

Kumaha ari sual eusi tulisan dina blog? Tadi ge geus dicaritakeun yen nulis dina blog teh teu beda jauh jeung nulis buku harian. Tapi sok sanajan kitu, memang aya sababaraha hal anu ku urang kudu diperhatikeun. Mun buku harian bisa bebas sabebas-bebasna lantaran nu macana oge ngan urang wungkul, blog mah teu bisa kitu. Ku sabab blog teh disimpenna di internet, tangtu tulisan urang teh sacara prinsip bisa dibaca ku saha wae. Jadi, daek teu daek, urang tetep kawatesanan ku ugeran ugeran sosial jeung etika, ulah nepi ka ngabarubahkeun batur. Komo bari jeung ngahina batur mah, dipahing pisan.

Nurutkeun panalungtikan, saban poe rebuan blog anyar medal di internet. Nu matak fungsi blog oge geus mimiti ngeser deui bae. Anu tadina fungsina teh ngan saukur keur nepikeun kereteg hate, ayeuna mah geus loba blog anu dipake dagang/komersial. Minimalna, blog dipake komunikasi virtual antara produsen jeung konsumen hiji produk. Hal ieu dimungkinkeun, sabab dina blog biasana aya fasilitas 'comment' pikeun ngomentaran 'posting' nu aya dina blog, nepi ka bisa gunem catur sok sanajan teu langsung. Tina jalur komunikasi sarupa kieu bakal ngalahirkeun mimitran anu karasana leuwih raket antara produsen jeung konsumen. Perusahaan-perusahaan gede mimiti sadar yen ngaraketkeun mimitran jeung konsumen sacara langsung teh mangrupa cara anu kacida efektifna dina ningkatkeun volume penjualan. Ku kituna, perusahaan-perusahaan gede, utamana di Amerika jeung Eropa, geus mitembeyan nyarieun blog.

Kumaha ari di Indonesia? Sarua bae rame, sanajan kalolobaanana masih leuwih condong dipake 'curhat', can nepi ka dipake bisnis. Tapi ulah salah, ayeuna geus mimiti loba 'pakar' nu nulis dina blog, nepi ka hal nu dibahasna oge leuwih jero jeung nyoko tina panginditan nu leuwih 'ilmiah'. Basa keur rame bisnis ala Anne Ahira, blog oge rame ngabahas soal eta. Dina blog Priyadi jeung Enda Nasution upamana, dibahas soal kahengkeran bisnis Anne Ahira, nepi ka Priyadi katut Enda 'direntog' ku para 'downline' Anne Ahira anu ngarasa kasigeung. Leupas tina mana nu bener mana nu salah, hal ieu bisa jadi wacana anu sehat, sangkan masarakat bisa nilik sagala pasualan ku sikep nu leuwih kritis, henteu padu ngiluan, henteu padu ngaenyakeun.

Ngan hanjakalna, nepi ka danget ieu, kuring asa can manggihan blog anu make basa Sunda, sok sanajan rumasa can pernah ngasruk neangan blog basa Sunda sacara daria. Padahal, media blog bisa dimangpaatkeun pikeun ngeuyeub-ngeuyeub media basa Sunda. Minimal, nunjukkeun bukti yen urang Sunda oge teu tinggaleun dina urusan teknologi informasi. Lian ti eta, blog oge bisa jadi sarana ngamumule basa Sunda nu kiwari asa beuki kaleled ku basa-basa sejen, utamana basa Indonesia 'jakartaan'.
Hayu atuh, saha anu wani ngamimitian?

Tata Danamihardja
pernah dimuat di majalah Mangle