BUKA MULUT: PLAYBOY INDONESI@

Close

 

Jangan Lupa

DAFTAR AGLOCO DI SINI!

Download Gratis!

FREE AGLOCO EBOOK di SINI!

June 16, 2006

PLAYBOY INDONESI@

Tata Danamihardja
 
Asa mindeng nya ngadenge istilah ieu teh. Playboy. Enya da ti baheula ge geus jadi kacapangan atuh. Biasana dipake pikeun nuduhkeun lalaki anu resep gunta ganti kabogoh. Lalaki leumpeuh yuni, teu kaopan ningali istri rancunit, sok tuluy hayang  ngeukeupan. Ngan anehna, euweuh istilah playgirl, najan dina kanyataanana, aya oge awewe anu lalampahanana teu jauh ti playboy.
 
Ayeuna-ayeuna ieu, kecap playboy deui-deui jadi sabiwir hiji. Malah aya tambahna ayeuna mah, Playboy Indonesia. Geunjleung tah. Di mana-mana jadi bahan obrolan. Ieu teh taya lian lantaran di Indonesia geus medal majalah Playboy versi Indonesia.
 
Sarerea oge tangtu geus mafhum, naon jeung kumaha ari majalah Playboy. Ieu teh majalah ‘parno’ nu bibit buitna ti Amerika, kasohor ka sakuliah dunya, jadi bacaan lalaki careraman. Majalah ‘cap kelenci’ anu menu utamana naon deui, ari lain potret awewe dina pose ‘sensual’ jeung bulucun mah.  Duh...
 
Taun salapan puluhan awal, jaman masih keneh kuliah, sok mindeng jalan-jalan ka Cikapundung. Sakali mangsa, basa keur hunting buku loakan, nu dagangna ngadeukeutan, bari ngaharewos, “A, milarian naon? Pebe A?”
“Naon PB teh?”, kuring rungah-ringeuh. 
“Ah si Aa mah sok api-api,” pokna.
Sanggeus dijelaskeun, kakara kuring ngarti. Sihoreng PB teh majalah Playboy loakan, selundupan ti luar negeri. Matak haharewosan, manehna sieun katohyan ku pulisi.
“Sabaraha?”, cek kuring nanya. Manehna nawarkeun harga 60 rebu. Kuring gideug. Mahal tuda. Duka tah lamun murah mah ....
 
***
Indonesia, hiji-hijina nagara nu penduduk muslimna panglobana sadunya, geus hasil ditembus ku majalah pangpornona sadunya, Playboy. Kitu unina, berita di salah sahiji media berita internet internasional. Jadi nu geunjleung teh lain di Indonesia wungkul. Sakuliah dunya kaget. Naha Playboy bisa lolos - kalayan resmi – di Indonesia, nu majar urang Islamna panglobana sadunya? Padahal ieu teh kacida patukangtonggongna jeung ajaran Islam anu jelas-jelas ngaharamkeun hal-hal anu saperti kieu. Malaysia wae, anu penduduk muslimna jauh leuwih saeutik batan Indonesia, langsung taki-taki, bisi aya Playboy Indonesia selundupan asup ka nagarana.
 
Nu matak, rame di ditu di dieu. Elemen-elemen masarakat anu pro jeung nu kontra padungdengan. Cek anu kontra, cing atuh tong ditambahan riceuwna nagara teh. Geus puguh loba kajahatan seksual gara-gara tongtonan jeung bacaan porno (atawa ‘semi’ porno) legal jeung ilegal, hayoh deuih ditambahan kunu kitu. Asa euweuh pisan kamelangna ka lemah cai nu geus sakieu amburadulna teh. Ceuk anu pro, tong munapek lah, na teu resep kitu ningali ‘kaendahan’ wanita? Jaba ieu teh pan muka ‘kesempatan kerja’ keur urang Indonesia. Jeung cenah mun erek ge, larang heula tuh peredaran VCD porno jeung tabloid ‘esek-esek’ produk ‘dalam negeri’ nu dijual bebas di mana-mana. Geuning kalah mubat-mabit ka batur nya?
 
Kumaha ari pamarentah? Asa can kadenge ketakna. Piraku ari teu apal mah. Jeung matak bisa medal ge pan meureun aya ijin ti pamarentah. Naha teu eungeuh kitu yen nagara jadi harengheng gara-gara medalna Playboy? Atawa api-api bae, lantaran aya kauntungan finansial pikeun pribadi-pribadi di pamarentahan? Ah, asa jadi lieur ngabandunganana...
 
Pihak Playboy Indonesia teu gedag bulu salambar. Najan masarakat jadi harengheng, najan didemo di ditu di dieu, teu unggut kalinduan, teu gedag kaanginan. Basa kantorna didemo ku FPI (Front Pembela Islam), terus aya kaca kantorna nu pareupeus alatan dibaledogan, pingpinan majalah Playboy kalah jiga nu nangtang. Manehna ngomong di media, rek ‘menempuh jalur hukum’. Duka hukum saha tah nu dipake.
 
***

Majalah Playboy edisi munggaran geus medal. Anehna, bet payu kabina-bina. Ditareangan. Lolobana panasaran. Naha rek jiga majalah ‘ninina’ di Amerika, atawa rek disesuaikeun jeung kondisi sosio-kultural di Indonesia. Loba nu ngarenghap badag. Aya nu kuciwa, aya oge nu bungah saheulaanan. Singhoreng euweuh potret istri bulucun, najan tetep we potret sensual mah reuteum. Cover girl-na mun teu salah Andara Early, model jeung presenter nu – mun teu salah - kungsi jadi penyiar radio di Bandung. Aduh, eta si eneng geulis, na teu lebar kitu awak dimurah-mareh? Atawa mangpang meungpeung? Meungpeung can pareot ...
 
Najan edisi munggaran dina kanyataanana henteu nepi ka ngamuat poto istri bulucun, kahariwang tetep aya. Bisa wae ieu teh mangrupa bagian tina strategi bisnis. Teu beda ti nu maen langlayangan. Keun uluran heula, bere omber heula. Engke lamun suasana geus rada reureuh, geus loba nu poho, kakara ngaluarkeun jurus utama. Nya naon deui atuh lamun lain potret bulucun!

***
Ku naon bet make ngaran Playboy? Ku naon henteu make ngaran Lalaki Purunyus upamana? Atawa majalah Lalaki Cunihin Indonesia? Atawa mun hayang rada gaya, naha henteu ‘Toloheor Magazine’? Pan asana leuwih mengindonesia? Nyunda malah.
Ieu teh teu leupas tina strategi bisnis. Sabenerna, di urang ayeuna geus loba media (cetak) anu menu-na kurang leuwih memper-memper kana menu majalah Playboy. Bisi teu percanten, mangga tingalian di kios-kios koran (news stand). Loba tabloid, majalah jeung koran anu midangkeun potret awewe dina pose anu ngahudang birahi. Malah laporan kantor berita Associated Press (AP) nyebutkan, Indonesia aya dina urutan kadua sanggeus Rusia dina urusan pornografi. (Republika, 17 Juli 2003). Tapi ku naon teu ‘heboh’ jiga Playboy?
 
Nya ieu pisan sabab utamana. Playboy geus jadi merek dagang anu kawentar, geus bisa jadi jaminan. Tegesna, lamun make merek Playboy, moal teu payu. Lamun make merek nuansa lokal, hartina perlu gawe ekstra pikeun nanjeurkeun ngaran sangkan jadi “established brand”. Jelas ieu teh lain gawe lalawora, padahal tadi ge geus disebutkeun, saingan media nu aya dina lahan nu sarua, sakitu ngaleuyana. Nu matak, mending keneh kaluar duit gede pikeun meuli lisensi merek nu geus kawentar (Playboy), tibatan kudu naratas deui jalan ti handap anu can puguh hasil. Ari modalna aya mah, nanaonan make jeung nyangsara karep! Meuli we lisensi nu geus puguh nanjung. Najan kaluar duit gede, tapi ka hareupna ‘prospektif’. Kitu jigana.
 
Kumaha urusanana meuli merek saperti kitu? Ieu teh teu jauh tina sistem nu dipake kunu daragang goreng hayam. Beuli we merek luar negeri, ngaliwatan sistem franchise (waralaba). Kentucky, upamana. Pan geus kasohor, hayam goreng ‘bergengsi’. Ari urang Indonesia tea (kaasup urang Sunda?), biasana sok serab ku naon bae anu datangna ti luar negeri. Mental sesa jajahan masih keneh napel pageuh dina uteuk. Nu matak, sagala rupa nu datangna ti luar negeri, biasana dianggap leuwih alus ti batan produk dalam negeri, sok sanajan can tangtu kitu. Nya sikap mental inferior atawa rendah diri ieu pisan anu dimangpaatkeun ku para pebisnis luar negeri pikeun ngeduk kauntungan anu mucekil di Indonesia.
 
Sistem nu dipake ku Playboy ge teu jauh ti kitu. Sedengkeun dina sistem bisnis model waralaba, aya standar nu teu bisa diongget-ongget. Mun dina kadaharan, biasana resep atawa racikan bungbu teu kaci beda-beda, kudu sarua. Hartina, lamun urang dahar goreng hayam Kentucky di Indonesia, eta teh rasana pasti sarua jeung Kentucky di Amerika, Eropa, atawa di nagara mana wae. Atawa lamun nginum Es Teler 77 di Jakarta, rasana pasti sarua jeung di Bandung, Cirebon, atawa di mana wae tempat nu make ngaran eta.
 
Kumaha ari media? Sarua bae. Aya rambu-rambu nu jadi kawijakan perusahaan, anu teu bisa diongget-ongget. Filosofi perusahaan induk wajib diterapkeun ku perusahaan-perusahaan mitra anu kabeungkeut dina sistem franchise alias waralaba. Geuning Playboy Indonesia edisi munggaran teu singna jiga Playboy Amerika? Teu aya istri bulucun? Bisa wae ieu teh mangrupa salah sahiji strategi dagang. Ku sabab masih keneh harengheng, keun we ayeuna mah menuna teu kudu maksa persis ‘ninina’. Engke mun geus parohoeun, geus teu harengheng, geus teu jadi padungdengan, saeutik-saeutik mimiti dirobah, nepi ka gembleng wujudna, sakumaha nu dipikahayang kunu boga merek. Nya bulucun tea meureun! Analogina, lamun goreng hayam di Amerika teu make kejo, pan di urang mah dimodifikasi jadi aya kejoan, sabab urang Indonesia mah mu dahar hayam pasti jeung sangu, lain jeung frenchfries (goreng kentang).  Hartina aya toleransi pikeun ngadumaniskeun produkna jeung warna lokal.
 
Ka hareupna saha nu nyaho, menu sangu teh dileungitkeun, sabab ayeuna ge urang Indonesia geus mimiti loba nu ‘nga-holland’ (istilah indung kuring), nyeta-nyeta teu beuki sangu. Lamun ieu oge diterapkeun di media (Playboy Indonesia), gede kamungkinan sababaraha taun nu bakal datang urang bakal bisa nyaksian wanoja-wanoja Indonesia ‘mejeng’ di dinya bari teu make baju sama sakali. Pan ayeuna oge dina majalah luar negeri mah geus aya sababaraha mojang Indonesia nu dipotret tataranjang. Salah sahijina kungsi diwawancara dina TV. Ih, da teu riuk-riuk semu era atawa kagok, malah katempona teh kalah jiga nu reueus!
 
Lamun kitu kajadianana, saha atuh nu kudu tanggung jawab? Saha anu kudu ngalelempeng? Sarerea! Pamarentah, ulama, guru, pejabat, media masa, ormas, partey politik, kaasup urang salaku pribadi-pribadi. Dasar-dasar kaagamaan katut moral budi pekerti asana salila ieu geus jadi nomer ka sakitu dina enggoning ngadidik generasi ngora (jeung generasi kolot). Loba budak nu diabur sadaekna, diwowoy ku materi, bari jeung teu dipalire soal ‘kesejahteraan’ ruhanina. Boro-boro mun dicepret alatan teu daek ngaji, upamana. Apan kajadian, jaman ayeuna mah loba nonoman, kaasup nu geus rarumah tangga, malah geus baroga anak, teu nyaho di alip bingkeng. Atuh rek kumaha bisana ngadidik sual agama ka anak-anakna ari maranehna sorangan sakitu kabuktianana. Alokasi pelajaran agama di sakola kacida samporetna. Ditambah deui ku mahabuna infiltrasi media (domestik jeung luar negeri) anu kalolobaanana nimbulkeun pangaruh goreng kana perkembangan psikologis barudak (jeung kolot oge), anu nungtun kana gaya hirup hedonis (mangeran kana kasenangan dunya). Ku kamajuan teknologi, informasi bisa diakses kalawan gampang bari jeung euweuh filter pisan.
 
Sakalina aya majalah porno medal, pamarentah (pusat) anu dipiharep tangginas mere respon, kanyataanana jiga nu api lain. Jiga nu norek. Jadi kudu kumaha atuh? Nya ari pamustunganana mah tangtu gumantung kana sikep kolektif urang salaku hiji bangsa anu tangtu bae teu ngarepkeun jadi bangsa nu ancur-ancuran, teu puguh identitasna. Bangsa nu tengtrem kerta raharja, diwangun ku mental anu kuat didadasaran ku ajaran agama katut moral. Hartina, kabeh elemen bangsa kudu sauyunan, babarengan ngungkulan rupa-rupa masalah anu karandapan ku urang ayeuna. Lamun teu kitu, nya kari tungguan we naon-naon anu bakal karandapan atawa tumiba ku urang,  anak urang, incu urang, katut generasi nu bakal datang. Mangga aremutan!
 
ditulis Mei 2006


Saatnya mendapatkan hak kita. Surfing dibayar. Referring temen juga dibayar. Daftar GRATIS! Di Agloco, nggak ada biaya tersembunyi. 100% GRATIS!!

0 Comments:

Post a Comment

<< Home